“ अंधा-या खोपीत ,केला मुक्काम दिवे गेले तेव्हा,घाबरलो जाम वेगवेगळे आवाज, ऐकू येऊ लागले घाम फुटला सर्वांंना , अवाकच झाले सौ मनीषा आवेकर ”